Een beetje onwennig en toch wel zenuwachtig stonden Lidwien, Rebecca, Lotte, Thessa, Cella, Yara, Clotide en Amelia zaterdagavond aan het begin van de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Door het vertrek van een aantal ‘ervaren’ speelsters is het team flink afgeslankt. Nog maar net een paar weken aan het trainen, weer wennen aan elkaar, en dan ook direkt tegen een onbekende tegenstander: Hurricanes in Spijkenisse. Op de heenweg was nog even snel een nieuwe yell verzonnen. ‘Wolves: Have Fun’, want dat basketbal ook plezier maken betekent, daar zijn de meiden het allemaal over eens. Tijdens het inlopen worden de tegenstanders bekeken. Ze hebben wel een paar lange meiden, zouden ze sterk zijn, kunnen ze hard lopen? Als dan het eerste fluitsignaal klinkt gaan de remmen los. Al in de eerste minuten zorgt Rebecca voor een kleine voorsprong. Dat is een lekker gevoel. Het gaat heen en weer, wij een puntje, zij een puntje. Toch lopen we langzaam uit. Lidwien is goed op dreef met een paar fast breaks, Lotte lijkt ze allemaal met een lay-up te scoren. Ook Thessa zit haar vrouwtje dicht op de huid en geeft weinig ruimte weg. De meiden werken allemaal keihard om de voorsprong te behouden. Onder het bord gaat het nog vaak te rommelig, vrije worpen worden teveel gemist en de verdediging is niet altijd even stevig. Hierdoor krijgen ook de Hurricanes regelmatig kans te schieten. Tegen het einde van de wedstrijd is wel duidelijk dat aan beide kanten de vermoeidheid toeslaat. Toch laten we ons niet meer inhalen en ook Yara scoort haar eerste punten in haar eerste wedstrijd in het rood. Als het belletje voor het eindsignaal bijna klinkt scoort Hurricanes vanuit een lucky shot nog even een driepunter maar de eerste winst is binnen. 35-55. Luid gejuich klinkt vanaf het veld. Dolblij zijn de meiden met het resultaat. En coach Paul Broers weet waar nog aan gewerkt moet worden.