Coach Paul Crama bespeurde de laatste weken wat gemakzucht op de trainingen. Er werd niet “scherp” getraind. Bergen met excuses werden aangedragen, maar als je kampioen wilt worden, geldt dat niet. Dus, afgelopen week werd het team behoorlijk onder druk gezet. Wie wil winnen, moet met 100% inzet trainen.
We hadden nog nooit tegen Hurricanes (Spijkenisse) gespeeld, dus wisten we niet wat we moesten verwachten. Wat we wel wisten, was dat de coach van Hurricanes de broer is van Ben Smit (HS1 en ex. coach en ex-TC-lid bij BVL). De coaching zal dus wel in orde zijn… De uitslagen in de regio hoofdklasse zijn ook onvoorspelbaar. Wij hebben tot nu toe alles gewonnen, maar de andere teams winnen en verliezen van elkaar.
Voor de wedstrijd waren we een beetje gespannen. De groep voelde dat er best wel wat op het spel stond. Eén van de vaste bankspelers ontbrak (Dennis van Winkel), hij had de hele week tegen een flinke griep gespeeld en was niet fit genoeg, maar zat wél op de tribune om het team te steunen.
De eerste twee kwarten speelden we aanvallend uitstekend. We bepaalden het (hoge) tempo van de wedstrijd, scoorden veel via “fast breaks” en maakten duidelijk dat we speelden om te winnen. Echter, in de verdediging gaven we te veel weg. Het is natuurlijk niet leuk dat een coach bij een 41 – 26 ruststand niet tevreden is, maar de coach wist dat het beter kon. Dus werd er in de rust duidelijk gewezen op het ontbreken van een goede verdediging. We lieten Hurricanes te makkelijk aanvallen. Waren te afwachtend terwijl we juist ook in de verdediging “aanvallend” moeten spelen. Het klinkt allemaal ingewikkeld, maar het team begreep de boodschap. In het derde kwart scoorde Hurricanes slechts 7 punten. Wij 17, dat was eigenlijk te weinig, we waren wat laks geworden in de afronding. Weer een speech van die vervelende coach… . “Kom op, laat toch eens zien wat we echt kunnen… Ouders, opa’s en oma’s, ze zijn niet voor niets gekomen… We moeten ze wel wat laten zien!”
Vervolgens “stormde” het in de Bloemerdhal. De tafelaars, Olaf Vos en Shirley Antes konden het allemaal nog maar net bijbenen. De eerste 6 minuten scoorden we 22 punten. Steals, fastbreaks, give-and-go’s, blocks, passes behind the back, ja alles kregen we te zien! Dit was BVL JU14-1 zoals we het kennen. Daarvoor wordt er getraind… Soms heel hard, soms ook saai, steeds maar dezelfde oefeningen. Automatismen trainen om snel te kunnen handelen. Balvaardigheid, links- en rechtshandig. Ja echt… basketbal is leuk, zeker als je als team zo kan spelen als afgelopen zaterdag! De eindstand, 90 – 49.

[i]Scores:[/i] Vincent Antes 21, Boris Crama 27, Philip van Houwelingen 2, Bas Kallenberg 2, Raoul Koopmans 20, Mike v.d. Vlist 4, Jeroen Vos 14. Iwan Osman en Mark de Zwart scoorden niet, maar hadden allebei ook een belangrijk aandeel in de mooie overwinning.