Het was spannend. Heel spannend! Zaterdag speelde JU16-1 in de Bloemerdhal tegen River Trotters. Beide teams wonnen de eerste drie wedstrijden van de competitie (eerste klasse combirayon) redelijk eenvoudig dus verwachtten de coaches Edmar en Paul een “echte” wedstrijd. Nou dat werd het ook. Vanaf de eerste minuut in het eerste kwart tot de laatste minuut in de verlenging was het een boeiende en vooral spannende wedstrijd. Beide teams speelden met heel veel inzet. Zoals vaak in “spannende” wedstrijden hadden beide teams (en de scheidsrechters) goede en slechte momenten. Dat maakt het spel boeiend, maar soms ook frustrerend. Het hoort er allemaal bij. Sport zonder emotie is echt niet leuk.
De wedstrijd werd vanaf de eerste minuut in een hoog tempo gespeeld. River Trotters heeft wat meer lengte, wij spelen wat sneller. Aanvallend liep het zeker in het eerste kwart goed, verdedigend hadden we duidelijk moeite met de lengte van een aantal tegenstanders. Er werd niet altijd goed positie gekozen en uitgeboxed. Tegen langere tegenstanders is dat “killing” zoals herhaaldelijk te zien was. Bovendien werden er daardoor nogal wat “p’s” gemaakt die ons later in de wedstrijd behoorlijk opbraken. Na het eerste kwart stond het 21 – 22. Eén puntje achter.
In het tweede kwart bleef het lang een “puntje-puntje”wedstrijd. De teams gaven elkaar niets toe. We probeerden wat verschillende teamsamenstellingen en ineens liepen we even weg bij River Trotters. In de laatste 4 minuten van het kwart liepen we naar een voorsprong van 9 punten. Dat was mooi, ruststand: 47 – 38.
Maar, een aantal belangrijke spelers stonden op 3 of zelfs 4 fouten. Ze moeten “op de rem” spelen. Dat wordt met nog een halve wedstrijd te gaan niet makkelijk. De coaches nemen wat mogelijkheden door. “Wie kunnen we samen laten spelen en de spelers in foutenlast sparen? We kunnen voor “klein” kiezen maar hoe lang houden we dat vol?” We kiezen voor “klein” en beginnen het derde kwart.
De eerste vier minuten blijven de “kleintjes” overeind, dan komt River Trotters snel naderbij. We brengen de lengte terug in het veld maar die kunnen het tij niet keren. Ze zijn bang om fouten te maken en geven veel ruimte weg. Het scoren wil ook niet lukken, en krijgen we een fout mee dan worden de vrije worpen niet benut. Het ging dus even mis. Als klap op de vuurpijl krijgt onze “lange” z’n vijfde fout volkomen onterecht aangesmeerd door de scheids.
We verliezen het derde kwart met 15 – 25. De tussenstand is 62 – 63.
In het vierde kwart wordt er vooral gespeeld op inzet. De organisatie is soms weg, maar gelukkig blijkt de tegenstander vermoeid. We kunnen “aanklampen”. Als we wat gelukkiger waren met het afronden, hadden we mogelijk weer wat uitgelopen. Maar “als” bestaat niet, dus bleef het spannend tot het eind. Op 8 seconden voor het einde staan we twee punten voor, maar River Trotters mag vrije worpen nemen. Ze worden knap raak geschoten… We proberen nog één aanval op te zetten…. helaas, dat wil niet lukken…. 77 – 77, dus verlenging.
Het begin van de verlenging gaat ook weer gelijk op. Dan komt River Trotters drie puntjes voor. We willen even té veel. Maar, we herstellen, komen terug tot 1 punt. Bij de volgende aanval mist River Trotters, wij verliezen de bal, River Trotters scoort. Weer drie punten verschil. Er wordt een goede aanval gespeeld. Wie komt er vrij… boem. Driepunter. We staan weer gelijk (84 – 84). We zitten dan al in de laatste minuut van de verlenging. Het wordt rommelig. Iedereen op het veld wordt nerveus. We maken “p’s”. Drie achter elkaar (en nog twee spelers met 5 fouten). Twee van de zes vrije worpen worden benut…. 84 – 86. Nog 5 seconden…. Eén snelle aanval… mis, en de rebound … ook mis…

[i]Scores:[/i] Vincent Antes 8, Tomas Breel 16, Esteban Alba Camargo 6, Boris Crama 16, Tim Heshusius 9, Bas Kallenberg 3, Raoul Koopmans 22, Jeroen Vos 2, Michiel van Zwieten 2.