Ondanks een overvolle ziekenboeg wist JU16-1 zaterdag toch in Utrecht met 74 – 82 te winnen van Uball. Het was een hele toer om 5 fitte spelers te vinden. We zijn al een paar weken aan het kwakkelen door een aantal blessures maar nu heeft ook de griep toegeslagen. Zaterdag kwamen we bijna papier te kort om alle gezondheidsproblemen te noteren. Tim is dusdanig aan de enkel geblesseerd dat hij niet kan spelen. Glenn heeft overal in de benen pijntjes waardoor hij nauwelijks kan trainen en dus ook weinig kan spelen. Niels kan niet voluit trainen en spelen door een schouder- en knieblessure. Boris is de gehele week grieperig en daardoor niet fit, en Vincent behoorlijk verkouden. Dus bleven alleen Jerom, Raoul, Michiel, Dennis en Rutger over die met het stempeltje “fit” aan de wedstrijd konden beginnen.
Maar, compliment aan het team, tijdens de wedstrijd zette iedereen zich voor 100% in. Pijn, ziek of slap, we knokten ervoor en daarom verdienden we ook de overwinning. Die kwam, logisch, niet makkelijk tot stand. In voor het publiek één van de meest ongezellige sporthallen van Nederland (Galgenwaard) moesten we de eerste drie minuten toezien hoe Uball een 6 – 0 voorsprong nam. Het draaide niet, sommigen hadden duidelijk “pap” in de benen. Maar… we kwamen toch terug. We speelden de “pap” uit de benen en wisten het eerste kwart toch met 14 – 20 te winnen. Dat kwam vooral omdat we voor het eerst dit seizoen ook goed onder het bord wisten te scoren en omdat we toch in staat waren om een redelijke defense te spelen. In het tweede kwart ging voor een aantal “zieken” het lampje uit. Maar, door te blijven knokken wisten we toch een (kleine) voorsprong te behouden. Het resulteerde in een 38 – 40 voorsprong bij rust.
De rust kwam als geroepen. In de kleedkamer gingen “zakdoeken”, “strepsils” en de “neusspray” in de rondte. Coach Edmar en z’n assistent Jorrick legden nog eens uit dat als we de defense op peil hielden we de wedstrijd konden winnen. Zeker als we de tweede helft wat beter met onze scoringskansen om zouden gaan. De groep kwam behoorlijk gemotiveerd (we willen winnen…) weer op het veld om het derde kwart te beginnen.
En… we speelden echt even heel goed. Het tempo was weer op niveau. Eindelijk een paar mooie breaks, het onderdeel waar we normaal ook het gevaarlijkst door zijn. Het leek alsof Uball nu de minst fitte ploeg was. Naast een snelle, goede aanval ging het ook in de verdediging goed. Uball leed veel balverlies door de constante druk die we op de tegenstanders gaven. Het kwart wonnen we met 10 – 20. Dat was knap. Maar konden we dit volhouden….
Nou de eerste helft van het vierde kwart nog wel. We liepen zelfs uit naar 50 – 68 maar toen ging de pijp langzaam uit en rook Uball z’n kans. Het werd nog even spannend want Uball kwam redelijk snel weer dichterbij. Het werd even “pompen of verzuipen”. Edmar wisselde veel om de energie in de ploeg te houden. Het werd 68 – 76… Nog anderhalve minuut… We zaten er doorheen… En dan… ja toch nog twee steals gevolgd door twee fastbreaks die door Uball tweemaal met een “p” wordt gestopt. Van de vier vrije worpen gaan er slechts twee in, maar we krijgen weer wat lucht. De volgende aanval scoorden we “gewoon” nadat Uball miste. Dan zit de wedstrijd op slot. Het staat 70 – 81 met nog 1 minuut te spelen. Uball scoort toch nog twee keer, wij benutten nog een vrije worp. Eindstand 74 – 82, een verdiende overwinning!
Volgende week geen wedstrijd, dus kunnen we rustig herstellen. Over twee weken naar Amsterdam, tegen de “Harlem Lakers”. We gaan ervan uit dat iedereen dan weer helemaal fit is.

[i]Scores:[/i] Vincent Antes 21, Boris Crama 2, Dennis Gout 8, Rutger Groeneveld 6, Jerom Kok 6, Raoul Koopmans 26, Glenn Richardson 1, Michiel Willems 12.