Zaterdagavond speelde JU16-1 met twee gezichten. In de eerste helft ziel- en futloos, met als resultaat matig tot slecht basketbal, in de tweede helft fel, agressief en opportunistisch. Een achterstand van 22 punten halverwege het tweede kwart werd omgezet naar 4 punten winst. Een klein mirakel. Ook de tegenstander, Uball (Utrecht), zal zich nog steeds afvragen hoe zo iets kan gebeuren.
We begonnen dus slecht. De switch van man-to-man naar zone liep niet, we hielden ons niet aan de afspraken. Uball profiteerde daar slim van. Ze scoorden simpel en veel inside. Aan de andere kant hadden wij aanvallend de grootste moeite om te scoren. Er werd niet of nauwelijks bewogen, waardoor we ook geen goede kansen konden creëren. We scoorden 8 puntjes in het eerste kwart (schande!) , Uball maakte er 18. Eerste gedachte… zo slecht kan het toch niet blijven gaan…
Nou, wel dus. In het tweede kwart leek de malaise nog groter te worden. Uball liep zelfs uit naar een verschil van 22 punten. Wat was er aan de hand? Coach Edmar had twee time-outs nodig om het team op gang te krijgen. Dat lukte een beetje. We begonnen beter te verdedigen en krabbelden wat van de achterstand terug. We werden eindelijk wakker… De ruststand, 27 – 40 was natuurlijk niet goed, maar we hadden wel wat van de achterstand teruggewonnen.
In de rust een rustige, maar ook boze teamleiding. Wat zijn we aan het doen? Waarom houden we ons niet aan de afspraken? Trainen we vier keer per week voor deze poppenkast? Waar zijn al die mensen (vriendinnen?) op de tribune voor gekomen? Maar dan… zand erover… we gaan opnieuw beginnen. De tweede helft. Zorg dat je er nu wel staat. Je kent de afspraken. Werk voor elkaar. Laat zien dat je kunt basketballen. Neem je verantwoordelijkheid, schuif de problemen niet af op een ander. Neem je schot als je vrij staat. Je mag missen, maar doe iets…! Toon initiatief.
Het hielp. We begonnen herboren aan het derde kwart. Er werd weer gebasketbald. Met heel veel inzet, dat was nodig want we wilden winnen…. Maar, natuurlijk, ook Uball wilde winnen. Ze gaven zich niet zo maar gewonnen. Toch kantelde de wedstrijd. We vonden de gaatjes in de verdediging van Uball en in onze verdediging werd beter gecommuniceerd en gewerkt. Er ontstond een schaakspel… het werd spannend. In het derde kwart liepen we 6 punten in (18 – 12), begin vierde kwart stonden we dus nog 7 punten achter.
Het team kwam in een positieve flow. In het vierde kwart is de inzet ineens 200%. De Eagles vliegen niet alleen door de lucht, nee ook over de grond… Op iedere bal word gedoken. Er worden heel veel rebounds gepakt, vooral aanvallend waardoor we veel tweede kansen creëren. En ja… we komen langszij. Direct daarna komen we via een gave driepunter zelfs voor! Maar… ook Uball kan goed mikken. We gaan even gelijk op. We beantwoorden elkaars score. Nog vier minuten. Nog meer inzet. We lopen uit! Nemen een voorsprong… eerst vier… dan zes punten. De teams nemen alle beschikbare time-outs… Uball zoekt de aansluiting. Even dreigt dat nog te lukken… maar… we zijn in staat om de voorsprong vast te houden. Vooral door een paar belangrijke rebounds houden we het initiatief. Vier seconden nog, Uball komt tot vier punten. Coach Edmar neemt z’n laatste time-out. Er wordt een spelletje “afgesproken” om de bal na de inname in de ploeg te houden. De pointguard werkt als afleider, trekt minimaal twee man naar zich toe zodat één van de grotere, sterkere spelers de bal kan ontvangen en de wedstrijd met bal en al kan omarmen…
Het scenario werkte perfect… We winnen het kwart met 35 – 24 en de wedstrijd met 80 – 76. Natuurlijk veel blijdschap. Achteraf prijzen we het team om hun inzet. Knap om vanuit een vrijwel uitzichtloze positie de wedstrijd toch te winnen. Maar, ook een les. Op dit niveau moet je er vanaf de eerste seconde staan, allemaal. Eredivisie basketbal doe je er niet even bij…

[i]Scores:[/i] Vincent Antes 5, Boris Crama 19, Dennis Gout 3, Rutger Groeneveld 5, Tim Heshusius 1, Bas Kallenberg 3, Jerom Kok 4, Raoul Koopmans 30, Michiel Willems 10.