Wat is de belevenis van het MU22-1 team ten opzichte van vorig seizoen toch enorm veranderd! Werd er vorig jaar in het eerste deel van het seizoen geen enkele overwinning behaald, zo eenvoudig worden dit seizoen nu tegenstanders opgezet. De oorzaak?
Natuurlijk heeft dit alles te maken met de man (met zijn rechterhand), die vanaf januari 2018 met veel tamtam weer werd binnengehaald bij de MU22-1: De WINNENDE coach!
Maar nu even serieus: duidelijk is te zien dat BVL dit seizoen gestart is als een team in balans; spelers kunnen zonder probleem doorgewisseld worden zonder dat het spel echt aan kwaliteit verliest.
Zaterdag 22 september mocht het Noordwijkse MSV proberen BV Leiderdorp pootje te lichten. MSV begon voortvarend, maar BVL wist de tsnunami van energie en aanvallen van de tegenstander prima te pareren. Door de tegenstanders snel af te stoppen werd de break veelvuldig toegepast en wist Stan weer veel te scoren (positief) aangevuurd door de zeer – als vanouds – aanwezige coach Wichard. Het spel van de MU22-1 begint kwalitatief steeds beter te worden, de zijlijnen worden veel beter gebruikt voor passing en nu wordt er echt gezocht naar de vrij staande man en verkiezen we liever een extra pass dan een zinloze 1 tegen 1 actie. Je moet daar ook wel spelers voor hebben en het lijkt erop dat we die dit jaar hebben. Niet voor niets dat we de eerste periode al met een 23¬10 konden afsluiten.
Het moet gezegd worden: MSV gaf zich nog niet gewonnen en probeerde met wat fysieker spel de aanvallen van BVL af te stoppen, maar de routine van mannen als Bo en Jeroen zorgden ervoor dat MSV op veilige afstand bleef en het prachtige is dat alle andere mannen zoals Burhan, Vincent, Jelle, Tycho, Maarten en Karim zich aan hun spel optrekken en ook steeds beter en gemakkelijker gaan spelen. Bij rust konden we al een 41¬17 voorsprong noteren.
In de 2e helft bleek de energiefles van MSV langzaam opraken en het tot dan toe goede spel van de Noordwijkers begon slordiger te worden, waarvan BVL, via steals, goed gebruik wisten te maken. De verdediging werd flink aangetrokken en de breaks werden prima gelopen en afgerond. Ging er ook nog wat fout bij BVL? Jawel, helaas moesten de coaches toezien dat de Guust Flater-prijs weer in ere hersteld door [b]een score in onze eigen basket![/b] Tsja dat verwacht je wellicht op U10 en U12 niveau, maar toch niet bij de U22 ?! Ach de pret werd er niet minder om en BVL denderde gewoon door met scoren o.l.v. prima fluitende scheidsrechtersduo Ton en Jaap: 60 – 28.
In de 4e periode was MSV moegestreden en was het tijd voor gallery play, deze stond grotendeels in het teken van behind-the-back passes en wonderschone assists, die de -vandaag als NBA scout acterende – Wietse tot wanhoop dreef: waar moest hij al die mooie acties kwijt, zijn voorraad assists waren op en uiteindelijk weigerde hij triple doubles aan spelers toe te kennen, jammer dat er geen VAR bij basketbal is, anders hadden de coaches die zeker aangevraagd. Het spel eindigde met een mooie 77 – 34 overwinning en weer 2 punten rijker.
Zijn we nu te goed voor deze klasse? Dat kunnen we pas zeggen als we alle wedstrijden hebben gewonnen, maar het team is goed op weg. Er kan nog steeds progressie gemaakt worden; de manier van aanvallen kan nog zeker verbeterd worden en zeker de verdediging kan NOG strakker, maar we moeten ook heel blij zijn met wat het team nu doet, want voor alles geldt voor dit team: Plezier in basketballen moet leuk blijven, het blijft tenslotte toch echt maar een spelletje …